26 Ιούνιος 2010

 
Τα πόδια είναι αυτά που όπως είναι φυσικό αντιμετωπίζουν τους μεγαλύτερους ιατρικούς κινδύνους σε κάθε μορφή ποδοσφαίρου. Πιο συγκεκριμένα η άρθρωση της ποδοκνημικής μαζί με την άρθρωση του γόνατος, είναι αυτές που εκτίθενται περισσότερο σε κίνδυνο στο ποδόσφαιρο 5Χ5.

Ποιά είναι όμως η σωστή αντίδραση του αθλούμενου όταν «του γυρίσει το πόδι», παίζοντας ποδόσφαιρο σε μικρούς χώρους? Και στις δύο περιπτώσεις  πρέπει να διαχωρίσουμε, ανάλογα με τη δύναμη της έντασης που το προκάλεσε, αν πρόκειται για ελαφρύ ή βαρύ διάστρεμμα. Στο ελαφρύ διάστρεμμα δεν θα έχουμε χρόνια αστάθεια στην άρθρωση ενώ αντίθετα στο βαρύ διάστρεμμα πιθανόν να διατηρηθεί αργότερα χρόνια αστάθεια η οποία θα οδηγήσει σε αδυναμία περαιτέρω αθλητικής δραστηριότητας παρόμοιου τύπου.
Οι σύνδεσμοι εκείνοι που συχνότερα επηρεάζονται είναι αυτοί που βρίσκονται στην έξω πλευρά του αστραγάλου. Αυτό οφείλεται πάνω από όλα στην ανατομική του άκρου πόδα, καθώς το έσω σφύρο είναι κοντύτερο του έξω σφύρου και επομένως στηρίζει λιγότερο την άρθρωση στις κακώσεις αναστροφής (με το πόδι δηλαδή προς τα μέσα), υποχρεώνοντας το εξωτερικό διαμέρισμα να δεχθεί τη δύναμη του φορτίου. Λιγότερο συχνά συμβαίνει το αντίθετο (δηλαδή αναστροφή του άκρου πόδα προς τα έξω), επηρεάζοντας έτσι τα έσω συνδεσμικά στοιχεία της ποδοκνημικής άρθρωσης. Ο αθλούμενος υποχρεώνεται και στις δύο περιπτώσεις να διακόψει αμέσως την αθλητική του δραστηριότητα για να υποβληθεί σε ιατρικό και ακτινολογικό έλεγχο, ώστε να διαπιστωθεί η βαρύτητα της κατάστασης. Στα ελαφριά διαστρέμματα (α΄ και β΄ βαθμού)δηλαδή σε αυτά που υπάρχει απλή διάταση η μερική ρήξη ινών  η αντιμετώπιση συνίσταται σε :
•    1η ημέρα εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων 20-30 λεπτά τρεις τουλάχιστον φορές την ημέρα
•    αντιφλεγμονώδη φάρμακα
•    Λειτουργική επίδεση με ελαστικό επίδεσμο ή λειτουργικό νάρθηκα τύπου «Air Castle» για οκτώ με δώδεκα ημέρες.
•    Αποφυγή υπερβολικής βάδισης.
  2η -12η ημέρα Φυσιοθεραπευτική ανιμετώπιση με: δινόλουτρο, υπέρηχο, αναλγητικά ρεύματα, μάλαξη, κρυοθεραπεία, ασκήσεις ενδυνάμωσης ποδοκνημικής άρθρωσης, ιδιοδεκτικές ασκήσεις.
Η προοδευτική επαναφορά στην αθλητική δραστηριότητα εξαρτάται από τον βαθμό του διαστρέμματος και το επίπεδο του ποδοσφαιριστή. Ποικίλει από πέντε ημέρες έως δύο εβδομάδες. Θα πρέπει να μην υπάρχει πόνος και να έχει αποκτήσει τον μυϊκό έλεγχο της άρθρωσης, το οίδημα να έχει απορροφηθεί εντελώς.
Ολοι θα πρέπει για τους πρώτους 4-6 μήνες να φοράνε αθλητικά υποδήματα «ψηλά», η να εφαρμόζουν λειτουργική περίδεση .

Στις βαρύτερες περιπτώσεις (διάστρεμμα γ΄ βαθμού), εκτός από απλή ακτινογραφία, γίνονται δυναμικές ακτινογραφίες, αξονική ή μαγνητική τομογραφία, διαπιστώνεται η αστάθεια της άρθρωσης και εφόσον δεν αποφασίζεται χειρουργική αντιμετώπιση για συρραφή θυλάκων και συνδέσμων η θεραπεία συνίσταται σε :

•    Αποφυγή φόρτισης για τουλάχιστον 15 ημέρες.
•    Για την πρώτη –δεύτερη εβδομάδα ,ακινητοποίηση με εφαρμογή ποδοκνημικού νάρθηκα.
•    Εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων.

•    Φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη και αποιδηματικά φάρμακα.

•    Μετά από την 3η-5η εβδομάδα, θα πρέπει να αντικατασταθεί ο νάρθηκας ακινητοποίησης με λειτουργικό .

•    Φυσικοθεραπεία ( Υπέρηχοι ,αναλγητικά ρεύματα, λουτρά αντίθεσης κλπ.)
•    Ασκήσεις τετρακέφαλου.

Σε τέτοιες περιπτώσεις  ο χρόνος επαναφοράς είναι μακρύτερος (1 έως 2 μήνες ή και περισσότερο). Αρκετή σημασία πρέπει να δοθεί στις ειδικές ασκήσεις για την ενδυνάμωση των μυϊκών και συνδεσμικών στοιχείων της άρθρωσης καθώς και στη σταθεροποίηση με ελαστικούς επιδέσμους ώστε να επιτευχθεί σταθερότητα και να αποφύγουμε υποτροπές.
Πρέπει δηλαδή , με τις ειδικές ασκήσεις η άρθρωση να αποκτήσει «εξυπνάδα» να μην ξανατραυματιστεί. Ολοι θα πρέπει να φέρουν λειτουργική περίδεση  στην άρθρωση για 6-12 μήνες.
Το οίδημα, έστω και μικρού βαθμού, παραμένει για τρεις με τέσσερις μήνες, μαζί με ελαφρές ενοχλήσεις. Οι συμβουλές των ειδικών πρέπει να ακολουθούνται με ευλάβεια αν θέλουμε να συνεχίσουμε την αθλητική μας δραστηριότητα χωρίς προβλήματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας τραυματισμός της ποδοκνημικής άρθρωσης, που στην αρχή μπορεί να θεωρήθηκε απλός και δεν αντιμετωπίστηκε σωστά, μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό πρόβλημα και να οδηγήσει σε διακοπή της ποδοσφαιρικής μας δραστηριότητας. Είναι πολύ συχνές οι ερωτήσεις : «σε πόσο καιρό θα ξαναπαίξω ? η …μα έχω αγώνες σε δυό εβδομάδες τι θα κάνω ? Με αυτή την μη καλή συνεργασία αθλητή- ιατρού δεν θα υπάρχει η σωστή αντιμετώπιση.
Υποτιμώντας το τραύμα της ποδοκνημικής άρθρωσης πολλές φορές μπαίνουμε σε απρόβλεπτες περιπέτειες, που προκαλούν χάσιμο χρόνου, χρήματος, αλλά και ψυχοσωματική ταλαιπωρία. Γι’ αυτό και όλοι (αθλητές, προπονητές, κλπ.) θα πρέπει να έχουν υπομονή για την επανένταξη.